El Bola

Bloedstollend en met fraai camerawerk in beeld gebracht, laat de openingsscène de levensgevaarlijke capriolen zien van vijf jongens bij de spoorlijn in een grauwe buurt in Madrid. Een van de jongens is Pablo, maar iedereen noemt hem balletje, "El Bola'. Hij is 12 en groeit op in een liefdeloze omgeving met een vader, die geweld naar zijn kind niet schuwt en een moeder die daar niets tegen kan doen. Het verdriet over een overleden kind, Pablo's broer, hangt na jaren nog altijd als een constante schaduw over het gezin. In de ogen van zijn vader doet Pablo alles fout. Hij schaamt zich voor zijn familie en mijdt zoveel mogelijk het contact met klasgenoten. Als hij weer eens door zijn vader in elkaar is geslagen, is een lege stoel in het klaslokaal daar de stille getuige van. Iedereen weet het, maar niemand doet wat.
Dankzij Alfredo, een nieuwe jongen op school, leert Pablo de waarde van vriendschap kennen . Bij Alfredo thuis maakt hij kennis met een familieleven waarbij genegenheid en communicatie voorop staan. Uiteindelijk durft Pablo het aan om te rebelleren tegen zijn vader. En dan pas dringt de werkelijke omvang van terreur door.