Regisseur | David Fincher |
Scenario | John Brancato |
Michael Ferris | |
Cast | Sean Penn |
Michael Douglas | |
Spike Jonze | |
Deborah Kara Unger | |
Carroll Baker | |
Tommy Flanagan | |
Mark Boone Junior | |
» meer | |
Muziek | Howard Shore |
Producent | Steve Golin |
Cean Chaffin | |
Uitvoerend producent | Jonathan Mostow |
Productiebedrijf | Lionsgate Entertainment |
Soundtrack | The Game |
Releasejaar | 2003 |
Kijkwijzer | 12 jaar |
Lengte | 127 minuten |
Drager | DVD |
Trailer | Bekijken |
De rijke bankier Nicholas Van Orton (Michael Douglas) leidt, ondanks zijn fortuin, een saai leven. Hij is gescheiden en heeft nauwelijks meer contact met zijn ex-vrouw en dochter.
Voor zijn 48ste verjaardag krijgt hij van zijn broer Conrad (Sean Penn) een cadeaubon voor "the game", aangeboden door het entertainmentbedrijf Consumer Recreation Services. Nicholas neemt het geschenk aan en besluit op bezoek te gaan bij het bedrijf.
Na lange psychologische en fysieke tests krijgt Nicholas uiteindelijk te horen dat CRS zijn aanvraag niet heeft geaccepteerd. Echter, hij komt er snel achter dat "the game" is begonnen als het zich richt op een traumatische gebeurtenis uit Nicholas' leven: De zelfmoord van zijn vader die op de dag van zijn dood, net als Nicholas nu, 48 werd.
Nicholas wordt door "the game" meerdere keren in gevaarlijke situaties gebracht en wordt bijna vermoord.
Hij maakt kennis met een vrouw van het CRS die zichzelf Christine (Deborah Kara Unger) noemt. Ze hielp hem bij een ontsnappingspoging die het CRS tegen Nicholas had beraamd, maar na verschillende aanslagen op zijn leven en ontsnappingen komt Nicholas erachter dat Christine hem heeft gedrogeerd. Hij wordt uiteindelijk wakker in een doodskist in het zuiden van Mexico en ontdekt dat Christine en de rest van CRS zijn bankrekening hebben leeggehaald met behulp van de tests die hij had ingevuld. "The game" blijkt nu een grote oplichtingspraktijk te zijn geweest.
Nicholas lift terug naar San Francisco en ziet nu in dat hij grove fouten in zijn leven heeft gemaakt. Hij sluit uiteindelijk vrede met zijn ex-vrouw, maar kan het niet laten om wraak te nemen op CRS. Hij lokaliseert een CRS-medewerker en bedreigt hem met het pistool dat hij thuis verstopt had. Met de medewerker onder schot weet hij in het CRS-gebouw te komen en gijzelt hij Christine.
De beveiliging arriveert en opent het vuur. Meerdere medewerkers worden geraakt, maar Nicholas en Christine weten naar het dak van de wolkenkrabber te ontsnappen. Hier vertelt Christine dat alles nep was en dat het maar "een spel" was. Ze zegt dat zijn broer en de rest achter de gesloten stalen deur klaar staan om zijn verjaardag te vieren. Als de deur opengaat, schiet de hysterische Nicholas zonder te kijken, om tot de conclusie te komen dat hij zijn broer heeft neergeschoten, die met een fles champagne klaarstond om Nicholas' verjaardag te gaan vieren. Meerdere medewerkers die waren neergeschoten verschenen ongeschonden aan de deur.
In paniek en schuldgevoel loopt Nicholas naar de rand van de wolkenkrabber en springt ervan af. Hij valt door het raam van een balzaal. Echter, hij landt op een enorm springkussen. Een dokter controleert hem en veegt beetjes suikerglas van zijn gezicht af. Hij ziet uiteindelijk zijn familie staan en komt erachter dat "the game" een zeer complex spel is geweest. Zijn rekening was niet leeggehaald, de kogels in het pistool bleken losse flodders te zijn en zijn broer was nog springlevend. Conrad geeft toe dat hij "the game" heeft gearrangeerd om zijn broer weer terug naar de werkelijkheid te krijgen en om hem te helpen weer plezier in het leven te krijgen.