Last Train Home

''We werken ver van huis. De oude mensen en de kinderen zijn in het dorp gebleven. Maar als een familie zelfs met Nieuwjaar niet bij elkaar kan zijn zou het leven zinloos zijn.'' Aldus een van de talloze Chinese arbeiders die jaarlijks de heroïsche tocht ondernemen van de nieuwe industriegebieden naar hun dorpen in de provincie.

Kalm observerend en zonder commentaar brengt Lixin Fan het wel en wee van zo'n familie in beeld. Jaren geleden verlieten vader en moeder de armoede van het platteland om hun geluk te beproeven in de nieuwe economische zones. Hun twee kinderen lieten ze achter bij de grootmoeder. Nu maken ze lange dagen in een van de vele grauwe fabrieken van waaruit het Westen van goedkope kleding wordt voorzien. Het zwaarste werk is echter de jaarlijkse reis naar huis, voor Chinees Nieuwjaar. Het is de enige keer in het jaar dat ze hun kinderen zien. En zij zijn niet de enigen. Een onvoorstelbare mensenmassa verzamelt zich op het station. Dagenlang moeten ze op kaartjes wachten. Toch lukt het hen telkens weer thuis te komen. Maar lukt het ook om het gezin bij elkaar te houden en heeft de jarenlange opoffering hun kinderen een betere toekomst gebracht?
''