Moutarde Van Sonaansee

Enige speelfilm van fenomeen Toon Hermans
Toon Hermans’ enige speelfilm - over een kleine antiquair die zich met man en macht verzet tegen de uitbreidingsplannen van een worstfabriek - heeft een geruchtmakende geschiedenis achter zich. De film kreeg in de pers de nodige kritiek en Hermans werd verweten de zaken te ‘amateuristich’ te hebben aangepakt. Maar ondanks de ‘beginnersfouten’ valt er genoeg te genieten; Hermans toont zich een vakkundig entertainer en bewijst dat zijn komisch talent het ook goed doet op het grote doek. De gerenommeerde filmcriticus L.J. Jordaan schreef in 1959 in Vrij Nederland: ‘En dan moet ik voor mij bekennen, dat deze verwarde en hopeloze kolderchaos mij menigmaal in een lach deed schieten. Ik ben een beetje huiverig om hier met geleerde termen als ‘visuele humor’ te komen aandragen, maar daar komt het toch wel zo ongeveer op neer. Grapjes als de zwijgende kapitein, die een ijscoman blijkt te zijn, de damespantalon-met-kantjes, die zich metamorfoseert in een kuis beddekussen… het zijn ‘gags’, waarvoor de jonge Harold Lloyd zich niet zou behoeven te schamen’. Naast de regie en de hoofdrol tekende Hermans ook voor het scenario, de decors en - samen met Dolf van der Linden - voor de muziek. Nelly Frijda maakte in Moutarde van Sonaansee haar speelfilmdebuut.