Nieuw Babylon

Tegen de achtergrond van de tragische nederlaag van de Parijzer Commune van 1871, een vroege uiting van de arbeidersbeweging, zien we het verhaal van Louise en Jean. Louise werkt als verkoopster in het warenhuis Nieuw Babylon en is een geëngageerde Communardin die voor haar idealen de barricades op gaat. Jean is een eenvoudige boerenjongen van het platteland die politiek een onbeschreven blad is. Hij raakt toch betrokken bij de politieke strijd wanneer hij in dienst van het Franse leger gedwongen wordt de wapens op te nemen tegen de mensen uit zijn eigen klasse, die zich verenigen in de Parijzer Commune. Tijdens de Semaine Sanglante (Bloedige Week) maakt hij deel uit van de slachting waarbij tienduizenden Communardins de dood vinden. Drie jaar na 'The Overcoat' (1926) presenteerden Kozintsev en Trauberg hun laatste echte zwijgende film met 'Nieuw Babylon' (Novii Vavylon). Voor de score deden ze een beroep op Dimitri Sjostakovitsj, die variaties op de "Marseillaise" en melodieën van Jacques Offenbach in zijn eigen composities verwerkte. Het werd de eerste samenwerking tussen Kozintsev, Trauberg en Sjostakovitsj maar niet de laatste. 'Nieuw Babylon' is een belangrijk bewijs voor de ongelofelijke bloei van artistieke krachten in het Rusland van de jaren twintig. Kozintsev en Trauberg brachten in 'Nieuw Babylon' een perfecte symbiose tot stand tussen hun eigen excentrieke kunstopvattingen en het Marxisme. Ze namen de film op in Leningrad en Parijs. Hoewel de film nu gezien wordt als een belangrijk exponent van het tijdperk van de zwijgende Sovjet film werd hij in de jaren twintig zeer wisselend ontvangen en zorgde voor heel wat opschudding in de Sovjet-Unie. Volgens velen voldeed de film niet aan het artistiek-politieke credo. De expressionistische stijl zou veel te intellectueel zijn en de soundtrack van Sjostakovitsj zou onspeelbaar zijn. Feitelijk was de orkestratie van Sjostakovitsj gewoon te hoogstaand voor het orkest dat het moest uitvoeren. Anderen dachten dat de dirigent dronken was. Ook buiten Rusland waren er bezwaren tegen de film. Daar werd 'Nieuw Babylon' juist gezien als subversieve antikapitalistische propaganda. In Engeland werd de film verboden en in Nederland kwam er alleen een gecensureerde versie uit. In Frankrijk bleef de film taboe en werd de televisievertoning van de film in 1971, ter gelegenheid van de honderdjarige herdenking van het neerslaan van de Commune, nog tegengehouden. In 'Nieuw Babylon' geven Kozintsev en Trauberg in vooruitstrevende montage een intiem beeld van het leven van de gewone mensen in Parijs maar voelen ook de karakteristieken van de wereldstad zelf aan. De cameravoering was in de kundige handen van Andrej Moskvin, die later ook Sergej Eisenstein's 'Ivan de Verschrikkelijke' zou filmen. Ondanks zijn politieke lading vlochten Kozintsev en Trauberg een flinke dosis satire en geestigheid door hun film en brachten ze de strijd van de anonieme massa van de Communardins terug tot herkenbare individuen. Beeld: 16:9
Geluid: Engels (Dolby Digital 5.1)