Once upon a time in anatolia

In een oneindig lijkende tocht door de nacht trekt een colonne door de heuvels van Anatolia. Politie en militairen begeleiden een procureur, een arts en twee arrestanten naar de plek waar een slachtoffer begraven zou zijn. In het donker lijken alle plekken op elkaar, stellen de verdachten. De intelligentste van het duo zit zwijgzaam en verward op de achterbank en stuurt de groep steeds weer naar andere locaties, verder de nacht in, op zoek naar een typerende boom en een bron, op zoek naar 'ergens'.

In de goudgeel door koplampen belichte landschappen graven de agenten meerdere malen vergeefs naar het lichaam. Onderwijl geven de droogkomische dialogen en vervreemdende filosofische reflecties in en buiten de auto's inzicht in de geschiedenis van de misdaad en vooral in de verschillende karakters.

Nuri Bilge Ceylan laat de kijker de uitzichtloze tocht en de groeiende uitputting van de groep mannen die elkaar over grenzen heen duwen op fascinerende wijze meebeleven. De kunstfotograaf maakt van de reis een schitterend uitgelicht cinemascoop-schilderij waarin de glooiingen, schaduwen en boomsilhouetten de reis een extra mysterieuze, sinistere lading geven. Een allegorische en meeslepende vertelling, een zwart-komische misdaadfilm en een beschouwing op de toestand van het huidige Turkije.