Samenvatting
Ada McGrath en haar dochtertje vertrekken per boot vanuit Schotland naar het 19e eeuwse Nieuw-Zeeland. Daar woont Alisdair, de man aan wie zij is uitgehuwelijkt. Ada’s liefste bezit, op haar dochter na, is haar piano. Ze raakt dan ook buiten zinnen als Alisdair de piano op het strand achterlaat. Ada krijgt haar buurman Georges Baines zover dat hij zich over de piano ontfermt. Hij laat Ada op de piano spelen onder het mom dat hij van haar les krijgt. Voor zijn gunst verwacht hij wel bepaalde diensten terug... The Piano is om meerdere redenen uitgegroeid tot een absolute klassieker. Ten eerste om de verbluffende acteerprestatie van Holly Hunter. Voor haar rol als Ada (die in de hele film geen woord spreekt) werd zij o.a. beloond met een Oscar, een Golden Globe en een Bafta. De Nieuw-Zeelandse regisseuse en scenarioschrijfster Jane Campion mocht op het filmfestival in Cannes de Gouden Palm in ontvangst nemen. Ze was de eerste vrouw die deze eer ten beurt viel. Daarnaast werd ook de muziek van Michael Nyman alom geroemd. De soundtrack wordt nog altijd gezien als een van de beste ooit, en de cd werd meerdere malen platina. Campion maakte met The Piano een ware zegetocht langs de internationale filmfestivals en awarduitreikingen. Bij de Oscars werd de film acht keer genomineerd, waaronder voor Beste film en Beste Regisseur. Drie werden er daadwerkelijk gewonnen: naast Beste Actrice ook voor Beste vrouwelijke bijrol (Anna Paquin, de op één na jongste Oscarwinnaar aller tijden) en Beste Scenario. Ook werd de film genomineerd voor tien Bafta’s en zes Golden Globes.