Somnambuul

Net als in zijn debuutfilm "Georgica" heeft Sulev opnieuw een wereld van hallucinaties geschapen rond zijn drie personages. Het is een geïsoleerde wereld die tijdloos aandoet, haast buiten de tijd lijkt te liggen. De personages bevolken een waterig gebied van eilanden, rietkragen en scheepswrakken, terwijl achter de kale horizon de wereld in oorlog is. De gevolgen van de oorlog werpen een grote schaduw over de film, hoewel er maar af en toe daadwerkelijk iets van doordringt.

Eetla is een jonge vrouw die deze beklemmende omgeving lijkt te willen ontvluchten. Haar vader spoort haar aan om weg te gaan, maar toch komt zij terug. Ze lijken er vast te zitten, tot elkaar veroordeeld. Dan komt Kasper, een jonge arts, langs met wie ze een onduidelijke relatie aangaat.

De poëtische dubbelzinnigheid is één van de sterke punten van deze droombeeldfilm. Somnambuul speelt zich in Keedus' eigen woorden af 'tussen wakker zijn en slapen'. Het is een film die past in de traditie van Sokoerov en Tarkovski, maar waarin Keedus ook een eigen, nieuw geluid laat horen in het universum van het heftige, het bizarre.