The Battle Of Algiers

De film The Battle of Algiers (Battaglia di Algeri) is gebaseerd op het boek Souvenirs de la Bataille d'Alger van Saadi Yacef. Hij schreef dit propaganda-werk gedurende zijn gevangenschap. De schrijver is een van de voornaamste vormgevers van deze Algerijnse oorlog tegen de Franse koloniale bezetting, in de jaren 1954 tot 1962. Na de oorlog nam Yacef plaats in de regering van het onafhankelijke Algerije. Hij co-produceerde de film van regisseur Gillo Pontecorvo en speelt een op zichzelf gebaseerd karakter in dit zwart-wit drama, dat nog regelmatig gebruikt wordt in militaire stafvergaderingen als voorbeeld van stadsguerrilla.

Begin juli 1962 werd de onafhankelijkheid erkend, maar Pontecorvo richt zich hier vooral op de jaren tussen 1954 en '57. Vrijheidsstrijders organiseren zich in revolutionaire cellen in de casbah en trachten met hun guerrillastrijd de aanvallen van Franse paratroopers te weerstaan. De paratroopers proberen de leiders van de FLN (Front liberation national) te liquideren en de bevolking met geweld onder de duim te houden. Kolonisten doen net zo hard mee in dit gewelddadig racisme. Deze acties worden beantwoord met even grof geweld en gruweldaden van de vrijheidsstrijders.

De film richt zich op enkele hoofdpersonen; Ali la Pointe, een in de gevangenis geradicaliseerde crimineel die gerecruteerd wordt door de FLN, de commandant van de paratroopers Mathieu, de jonge boodschapper Petit Omar, een topfiguur van de FLN Larbi Ben M'hidi en drie wraakzuchtige vrouwelijke guerrilla’s Djamilia, Zohra en Hassiba.

Doordat de camera zich constant temidden van de actie en tussen de hoofdpersonen bevindt, krijgt de film een sterk documentair karakter. De kijker wordt door het strijdgewoel en de nauwe straatjes heen getrokken.