The Boy Mir

Phil Grabsky leerde de Afghaanse jongen Mir in 2003 kennen toen hij hem filmde voor The Boy Who Plays on the Buddhas of Bamiyan. Mir was met zijn familie uit het noorden gevlucht en woonde in een grot bij de plaats waar de gigantische antieke Boeddhabeelden door de Taliban zijn opgeblazen. Hij besloot Mir tien jaar te blijven volgen waardoor wij hem zien opgroeien van een speelse achtjarige tot een jongeman met een onzekere toekomst.

De film toont het dagelijks leven van deze arme Afghaanse familie. Ze zijn inmiddels teruggegaan naar hun dorpje, maar de vooruitgang gaat langzaam. Mir wilde leraar of president worden maar is nu vooral bezig met overleven. Hij moet ploegen, hout sprokkelen en steenkool laden in een levensgevaarlijke mijn. Nieuwsberichten informeren ons van tijd tot tijd over de moeizame vorderingen van de buitenlandse troepen, maar Mirs problemen zijn alledaagser van aard. Toch zit er veel humor en plezier in de film en is daarmee een eerbetoon aan de menselijke natuur, maar biedt tevens een onthullend inkijkje in Afghanistan.