De film is onder meer opgebouwd uit extreme close-ups van hun lichamen en gezet in een kille atmosfeer van de classicistische architectuur, wat visueel het gevoel van ondergeschiktheid accentueert, en tegelijk een vervreemde, tijdloze atmosfeer creƫert. De zwart-wit beelden van de film zijn contrastrijk belicht en bevestigen zo de onwerkelijke, droomachtige sfeer van de film.