Werelderfgoedlijst Unesco’s Azië - Oman, Jordanië & Libanon

De wierookharsbomen van Wadi Dawkah en de overblijfselen van de karavaanoase Shisr/Wubar, en de ermee verbonden havens van Khor Rori en Al-Balid, geven een levendig beeld van de handel in wierook die in deze regio eeuwenlang bloeide als een van de belangrijkste handelsactiviteiten van de antieke en middeleeuwse wereld.

Deze Nabateïsche karavaanstad, bewoond sinds de prehistorie, was een belangrijk kruispunt tussen Arabië, Egypte en Syrië-Fenicië. Petra, deels gebouwd en deels uit de rotsen gehouwen, wordt omringd door bergen vol doorgangen en kloven, en is een van de beroemdste archeologische locaties ter wereld. Oude oosterse tradities vermengen zich er met hellenistische architectuur.

Dit uitzonderlijk goed bewaard gebleven woestijnkasteel, begin 8e eeuw gebouwd, was een fort dat zo nu en dan werd gebruikt als garnizoensplaats of als residentie voor de Omayyadische kaliefen. De opvallendste elementen van dit kleine buitenpaleis zijn de audiëntiezalen en badkamers, allemaal rijkelijk gedecoreerd met figuratieve muurschilderingen die een beeld geven van de seculiere kunst van die tijd.

Deze Fenicische stad, waar een drietal godheden werd vereerd, stond in de Griekse periode bekend als Heliopolis. In de Romeinse tijd behield hij zijn religieuze functie en trok het heiligdom van de Heliopolitaanse Jupiter duizenden pelgrims. Baalbek, met zijn kolossale bouwwerken, is een van de indrukwekkendste voorbeelden van de architectuur uit de hoogtijdagen van het Romeinse keizerrijk.

Ruïnes van vele opeenvolgende beschavingen zijn te vinden in Byblos, een van de oudste Fenicische steden. Het werd al sinds de Steentijd bewoond en heeft duizenden jaren een belangrijke rol gespeeld in de legenden en geschiedenis van het Middellandse-Zeegebied. Byblos wordt ook direct in verband gebracht met de geschiedenis en verspreiding van het Fenicische alfabet.