Eric Coates was een Britse altviolist, dirigent en componist. Hij werd in het midden van de twintigste eeuw door sommigen, waaronder Percy Grainger, beschouwd als de ongekroonde koning van de lichte muziek.
Coates kwam uit een muzikaal gezin; vader speelde dwarsfluit en moeder speelde piano. Hij begon op zijn zesde jaar met muziek, toen hij noten op papier wilde zetten van volksliedjes en vroeg daarom een viool; hij heeft zichzelf de beginselen van het instrument bijgebracht. Toen een soloviolist niet op kwam dagen vanwege hevige mist, gaf hij op tienjarige leeftijd zijn eerste concert. Daarna trad hij toe tot een plaatselijk strijkensemble, dat ook een van zijn eerste composities uitvoerde. Toen hij merkte dat er een grotere vraag was naar altviolisten, veranderde hij van instrument. Alhoewel zijn vader liever had dat hij "een vak" ging leren, mocht Coates naar de Royal Academy of Music, waar hij les kreeg van Lionel Tertis en Frank Corder.
Zijn eerste succes als componist volgde in 1911 als tijdens de Proms zijn Miniature Suite wordt uitgevoerd door Henry Wood. Coates zat toen zelf al een jaar in het orkest en kon dus ook van binnenuit in het orkest componeren.
Links
