Ludwig Berger

Ludwig Berger was een Duitse filmregisseur en schrijver. Berger was een pionier op het gebied van het televisiedrama.
Berger is een zoon van de Joodse bankier Franz Bamberger en Anna Klara Bamberger-Lewino. Hij studeerde kunstgeschiedenis en germanistiek in München en Heidelberg en schreef in 1914 zijn dissertatie over Johann Conrad Seekatz, een Duitse schilder uit de 18e eeuw.
Berger regisseerde in 1916 bij het Stadttheater Mainz zijn stuk Gärtnerin der Liebe. Hij was ook actief in de filmwereld en maakte zijn regiedebuut na 1920 met de films Ein Glas Wasser en Der verlorene Schuh. Zijn eerste geluidsfilm was de in 1930 in de Verenigde Staten gemaakte The Vagabond King. In Duitsland maakte hij de Walzerkrieg in 1933, met Renate Müller, Hanna Waag en Willy Fritsch.
In 1935 vertrok hij via Frankrijk en Nederland naar Engeland. Kort daarna ging hij terug naar Schlangenbad in Duitsland, waar hij in woonde. In 1940 maakte hij de films Drei Walzer und Der Dieb von Bagdad. In Nederland maakte hij de films Pygmalion en Ergens in Nederland . Hij vestigde zich in 1938 met vervalste papieren in Amsterdam.