Vera-Ellen was een Amerikaans actrice en danseres.
Vera-Ellen begon op 9-jarige leeftijd al te dansen en werd op 16-jarige leeftijd de winnaar van de talentenshow Major Bowes Amateur Hour. Hierna begon ze haar carrière als professionele danseres.
In 1939 kreeg ze haar debuut op Broadway toen ze op 18-jarige leeftijd te zien was in Very Warm For May. Ondanks haar kleine lengte groeide ze uit tot een van de jongste Rockettes van de Radio City Music Hall. Dit resulteerde in aangeboden rollen op Broadway. Ze was te zien in verscheidene stukken en werd door Samuel Goldwyn opgemerkt toen ze te zien was in A Connecticut Yankee. Hij hielp haar aan haar doorbraak in de filmwereld. In 1945 was ze door Goldwyn tegenover Danny Kaye en Virginia Mayo te zien in haar debuutfilm Wonder Man.
Vera-Ellen groeide uit tot een musicalactrice op de voorgrond en werd gecast tegenover onder andere Gene Kelly, Fred Astaire en de Marx Brothers. Ze werd in de tijd van haar bekendheid uitgeroepen tot de actrice met de "kleinste voorgevel van Hollywood". Dit werd veroorzaakt omdat ze leed aan anorexia nervosa, wat resulteerde in vervroegd ouder worden.
Links
